نوایی

دوس داشتم الان میرفتم تو اون اکانت توعیترم و تا جا داشت فحش مینوشتم

نمیدونم چرا اینقدر نوشتن فحش بعضا خوبه :)

ولی خوب مدتهاست که توعیتر نرفتم. کی حوصله یکساعت فیلتر شکن داره.

اسیر این نوایی استاد خیری شدم. خدای من. حس استاد تو اون لحظه. غمگین بود. حس میکنم مالی بوده. هرچی گفتم هم صحبت نکرد. خاک تو سر این مملکت که استاد موسیقی و هنرش باید اینقدر درگیر مشکلات مالی باشه.

این حس باعث شده بیشتر با این قطعه حال کنم. خیلی بیشتر از حالت آموزشیش.

عکسی در خوابگاه طرشت ۳، ۱ بهمن ۱۳۹۷ با عنوان «بالا»

من اسیر نوایی بودم. اسیر دوتار زدن مخصوصا. چون نوایی مال خراسانه و موسیقی عرفانیش و دوتار بینظریش. نوایی عثمان محمد پرست، حاج قربان سلیمانی، غلامعلی پور عطایی، ابراهیم شریف‌زاده و حتی نوایی دریا دادور. همه اینا رو من تو یه پلی لیست دارم و شاید ۱۰۰۰ باری گوششون کردم. خیلی خیلی باهاش حال میکنم. ولی متاسفانه نوایی که خونده میشه تقطیع شدست. کامل نیست. نسخه کاملش رو عثمان محمدپرست و ابراهیم شریف‌زاده خوندن. بینظیره:

غمش در نهانخانه ی دل نشیند 
به نازی که لیلی به محمل نشیند 

نوایی نوایی نوایی نوایی 
همه باوفایند، تو گل بی وفایی 

الهی برافتد نشان جدایی 

به دنبال محمل سبک تر قدم زن 

مبادا که گردی به محمل نشیند 

دلم را مرنجان که این مرغ وحشی 

زمانی که برخاست، به مشکل نشیند 

به دنبال محمل سبک تر قدم زن 

مبادا که گردی به محمل نشیند 

به پا گر خلد خار آسان بر آرم

چه سازم به خاری که در دل نشیند

بنازم به بزم محبت که آنجا 

گدایی به شاهی مقابل نشیند

 
طبیبا میاسای میان دو گیتی 

کسی که میان دو منزل نشیند

 
خوشا کاروانی که شب را طی کرد 

دم صبح اول به منزل نشیند 

چه جامی امیدوار از رحمت حق 
به زیر نوای مزمل نشیند 

و چقدر سوره مزمل شاخه. چقدر عجیبه:

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

اى جامه به خود پیچیده! (۱)

شب را، جز کمى، بپاخیز! (۲)

نیمى از شب را، یا کمى از آن کم کن، (۳)

یا بر نصف آن بیفزا، و قرآن را با دقت و تامل بخوان; (۴)

چرا که ما بزودى سخنى سنگین به تو القا خواهیم کرد! (۵)

مسلما نماز و عبادت شبانه پابرجاتر و با استقامت‏تر است! (۶)

و تو در روز تلاش مستمر و طولانى خواهى داشت! (۷)

و نام پروردگارت را یاد کن و تنها به او دل ببند! (۸)

همان پروردگار شرق و غرب که معبودى جز او نیست، او را نگاهبان و وکیل خود انتخاب کن، (۹)

و در برابر آنچه (دشمنان) مى‏گویند شکیبا باش و بطرزى شایسته از آنان دورى گزین! (۱۰)

و مرا با تکذیب‏کنندگان صاحب نعمت واگذار، و آنها را کمى مهلت ده، (۱۱)

که نزد ما غل و زنجیرها و (آتش) دوزخ است، (۱۲)

و غذایى گلوگیر، و عذابى دردناک، (۱۳)

در آن روز که زمین و کوه‏ها سخت به لرزه درمى‏آید، و کوه‏ها (چنان درهم کوبیده مى‏شود که) به شکل توده‏هایى از شن نرم درمى‏آید! (۱۴)

ما پیامبرى به سوى شما فرستادیم که گواه بر شماست، همان گونه که به سوى فرعون رسولى فرستادیم! (۱۵)

(ولى) فرعون به مخالفت و نافرمانى آن رسول برخاست، و ما او را سخت مجازات کردیم! (۱۶)

شما (نیز) اگر کافر شوید، چگونه خود را (از عذاب الهى) بر کنار می‏دارید؟! در آن روز که کودکان را پیر می‏کند، (۱۷)

و آسمان از هم شکافته مى‏شود، و وعده او شدنى و حتمى است. (۱۸)

این هشدار و تذکرى است، پس هر کس بخواهد راهى به سوى پروردگارش برمى‏گزیند! (۱۹)

پروردگارت مى‏داند که تو و گروهى از آنها که با تو هستند نزدیک دو سوم از شب یا نصف یا ثلث آن را به پا مى‏خیزند; خداوند شب و روز را اندازه‏گیرى مى‏کند; او مى‏داند که شما نمى‏توانید مقدار آن را (به دقت)اندازه‏گیرى کنید (براى عبادت کردن)، پس شما را بخشید; اکنون آنچه براى شما میسر است قرآن بخوانید او مى‏داند بزودى گروهى از شما بیمار مى‏شوند، و گروهى دیگر براى به دست آوردن فضل الهى (و کسب روزى) به سفر مى‏روند، و گروهى دیگر در راه خدا جهاد مى‏کنند (و از تلاوت قرآن بازمى‏مانند)، پس به اندازه‏اى که براى شما ممکن است از آن تلاوت کنید و نماز را بر پا دارید و زکات بپردازید و به خدا «قرض الحسنه‏» دهید ( در راه او انفاق نمایید) و (بدانید) آنچه را از کارهاى نیک براى خود از پیشمى‏فرستید نزد خدا به بهترین وجه و بزرگترین پاداش خواهید یافت; و از خدا آمرزش بطلبید که خداوند آمرزنده و مهربان است! (۲۰)